CÓDIGO DE BARRAS.

Agora que a luz volveuse sombra

e a sombra converteuse nese sol que non ilumina máis que feridas,

retallos de alegría perdida, lembranzas dunha época xa extinta.

Dunha vida que parece non ter sido miña.

Agora que non hai máis que tormenta,

que a lúa non me trae soños, nin esperanza, nin portas abertas.

Agora que xa percibo esta realidade en decadencia

disfrazada por Disney con premeditación e aleivosía.

Agora o sei.

Vivín demasiado tempo nun anuncio de colonia barata.

Nunha ilusión óptica perfecta e efémera,

Argallada nun despacho polo consumismo,

executada polo seu mediatizado exército de hipocrisía.

Agora e só agora é cando saio da caverna

para escoitar á verdade asubiarme ao oído a dura sentencia da nosa existencia.

"Todo é mentira. Non somos máis que un código de barras."

Paula Xirasola.